Van de zomer richting herfst

Waar we tijdens de vorige post nog een hele vakantie voor ons hadden voelt die nu alweer even geleden. We hebben ontzettend genoten van de weken in Nederland. Alle tijd om mensen te zien, heel veel spelen met vriendjes en vriendinnetjes uit de buurt en gewoon boodschappen bij de AH, toerist in eigen land en op de fiets alle kanten op. Het was vooral ook heel luxe om bij iedereen uitgenodigd te worden. En heel Nederlands dat (bijna) elke barbecue werd vergezeld door een regenbui, de ene keer wat harder dan de andere keer. Het was fijn en op een gegeven moment was het ook weer goed voor mij, ik kreeg zin om weer in Spanje te zijn. Het enige stomme blijft toch wel afscheid nemen. 

De terugweg duurde iets langer dan gepland. Wij reden terug toen de hele grote bosbrand in Frankrijk was. Niki en Rik reden dezelfde dag terug naar Nederland. Zij waren iets eerder bij het probleem gebied en kwamen volledig vast te staan. Toen bleek dat de weg ook nog afgesloten werd hebben we besloten om een tussenstop in Montpellier te maken. Wat een ontzettend leuke stad zeg! Een paar uur later konden we dan toch echt naar huis maar van het onverwachte uitstapje hebben we zeker genoten. 

In Spanje zijn we direct gaan kamperen, nu had ook Alfredo vakantie en dat is toch anders. Van mijn familie door naar zijn familie. Heel veel zwemmen, kaarten en gezelligheid. We hebben kano's gehuurd en vaak samen gegeten met onze Nederlandse campingvrienden maar na twee weken kamperen kregen we eigenlijk ook nog zin in iets anders dus wederom toerist in eigen land (ik noem voor het gemak maar alles eigen land). We zijn naar het Middeleeuwse stadje Besalu gegaan en vanuit daar hebben we vanalles bezocht. Een boottochtje over het meer van Banyoles. Een bezoekje aan Figueres mét een bezoek aan het museum van Dalí. Guillem is daar afgelopen jaar met school geweest en sindsdien wilde hij het aan ons laten zien. Super leuk om te zien hoeveel hij er van opgestoken had, het was helaas wel echt heel druk. We zijn ook naar La Garrotxa geweest, dat is vulkanisch gebied. Daar hebben we een tocht met een huifkar gemaakt en een wandeltocht naar een krater. Inmiddels is de vulkaan al lang niet meer actief en is de krater helemaal begroeid, in het midden staat een kerkje. Alleen aan de vorm kun je nog zien dat het ooit een actieve vulkaan was. Ze verwachten dat hij over 5000jaar weer actief gaat worden. 

Na al het leuks was het voor ons tijd om weer te beginnen met werken en de kinderen mochten nog een weekje klimmen. De elf weken vakantie waren in 1 woord heerlijk! Maar ik besef mij ook dat wij het ontzettend luxe hebben. Veel afwisseling en door veel overuren kon ik ook heel veel weken vrij nemen. Wij hadden alle ruimte om aan de hitte te ontsnappen en alle mogelijkheden om geen last te krijgen van erge verveling.

De kinderen zijn prima gestart op school. Natuurlijk was het even weer spannend, als je 11 weken niet bent geweest.. Maar bij het ophalen kwamen ze allebei blij uit school en vond zelfs Guillem het eigenlijk wel weer fijn om naar school te gaan. Voor Laia duurde het allemaal een beetje te lang, die was liever al op zondag begonnen! Ze hebben allebei dezelfde juf, dat vinden wij wel fijn want we zijn er erg blij mee. Vandaag had Guillem zijn eerste uitstapje. Ze gingen naar het museum van Wiskunde in Barcelona. Ik had geen idee wat ik daarbij kon verwachten en heel veel heb ik ook nog niet terug gehoord maar het was leuk. Ze mochten spelletjes doen en moesten dingen bouwen met vierkanten.

Dit jaar nog geen voetbal voor Guillem, ze zijn allebei begonnen met klimmen. Wekelijks gaan ze naar de klimhal, we gaan zien of er nog een activiteit bij gaat komen maar voor nu is dit het. Laia en ik gaan weer meedoen met de Carnaval, daarvan zijn de voorbereidingen inmiddels ook begonnen. Verder heb ik een proefles keramiek gedaan, eigenlijk nooit verwacht dat ik daarmee zou beginnen maar aanstaande zaterdag is mijn eerste les en ik heb er zin in.

Met het geregel zijn wij nog niet klaar. De kinderen hebben nog steeds geen gezondheidspas (wel een privé gezondheidsverzekering) maar voor de basis moeten wij nog iets anders regelen. We hebben een half jaar gewacht op een afspraak in Barcelona, daar zijn we vorige week geweest maar wederom hebben we niet waar we voor kwamen. Sommige dingen zijn zo makkelijk en andere.. Pffff ooit gaan we alles geregeld hebben hoor. Ze verwezen ons naar Madrid met de mededeling dat de wachttijd daar een jaar is.. Of we gingen het via een andere weg doen. Hiervoor hadden wij alle papieren mee maar nee, we moesten nog een bewijs van inschrijven max. drie maanden oud hebben. Laat dat nou net niet bij de benodigde documenten op de site staan. Kortom grrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

In en rondom het huis even geen grote veranderingen maar wel kleine dingen. Het interieur past steeds beter bij het huis en het is steeds meer af, iets moois aan de muur, andere gordijnen, nog een plantje. En ik heb ontdekt dat ik prima kan behangen! Afgelopen week was ik een paar dagen bij papa en mama en ook daar heb ik behangen. 

Van het weekend zijn we met mijn schoonzus en familie twee dagen naar PortAventura geweest. Een pretpark bij Salou die hoog op het verlanglijstje stond. Het eerste jaar waren we zo druk met van alles dat de kinderfeestjes er bij inschoten. In plaats daarvan zijn we dus twee dagen naar een pretpark geweest. Erg leuk! We hadden heerlijk weer en er was genoeg uitdaging voor iedereen..

En dan nu het allerleukste... We hebben een hond! Deze wens was er al langer bij Alfredo, Guillem en Laia. Ik zag het niet zo zitten en had eerlijk gezegd ook echt geen zin om een puppy op te voeden. Het afgelopen jaar ook niet echt de ruimte gevoeld om er ook nog een hond bij te hebben maar we hadden ons voorgenomen om na de zomer naar een hond te gaan kijken. Alfredo volgde al langer een asiel, we hebben met hen contact gelegd en omschreven hoe wij als gezin zijn en wat wij zochten. Toevallig kwamen ze niet met een pup aan maar met een hond van ongeveer een jaar. Paste dat even mooi bij mijn behoefte :). We zijn gaan kijken en mochten ermee wandelen. De vrijwilliger van het asiel bleek heel toevallig ook Nederlands te zijn dus ik kon al mijn vragen makkelijk stellen. Ons hondje is ooit gevonden in een grot, vastgebonden en er slecht aan toe. Maar in het asiel leefde hij gelukkig helemaal op. Het is een Podeco en zo'n lief hondje. We hebben Casper nu ruim twee weken en natuurlijk is het wennen maar ik merk dat ik er zoveel plezier aan beleef. Het zou toch niet zo zijn dat ik de grootste hondenliefhebber ga worden.. Van bang voor honden zijn naar een eigen hond. Het fijne is dat hij al zindelijk is en gewoon de nacht doorslaapt. Daarnaast kan hij prima in de tuin blijven als ik bijvoorbeeld de kinderen moet ophalen. Verder moeten we elkaar leren kennen. Hij is bang voor bepaalde mensen, drukte en in de auto. Maar als ik zie hoe hij binnen kwam en hoe blij hij nu al is dan komt dat denk ik wel goed. 

Voor iedereen in Nederland die bijna herfstvakantie heeft, geniet ervan! Hier hebben we dat niet maar na zo'n lange zomer ook minder behoefte aan. Het is overigens nog heerlijk weer, niet meer heet maar wel elke dag zo'n 22-23 graden overdag. De dagen zijn wel echt korter aan het worden. Alfredo zijn reisjes voor werk zijn weer begonnen, momenteel zit hij in Estland. Aankomende zondag gaan we barbecueën bij onze Nederlandse vrienden die helaas voor ons hebben besloten om weer naar Nederland te gaan, dus we gaan nog even van hun gezelligheid genieten. En wat er verder allemaal komen gaat, we gaan het zien!